Met Evrim Uyar
De ASKO investeert in de ontwikkeling van haar medewerkers. In deze tweedelige serie portretteren wij twee ambitieuze dames die de opleiding tot schoolleider volgen. Deel 1: Evrim Uyar van de Rosaschool.
Over eyeopeners, weinig vrije tijd, helpdesk Leonie én ‘niet klagen, maar vragen’.
Evrim Uyar is sinds de zomervakantie waarnemend directeur op de Rosaschool. Naast haar nieuwe drukke baan volgt ze de opleiding tot Schoolleider. Deze combi kost tijd en energie, tegelijk krijgt Evrim er veel energie voor terug.
Het is echt wel stressen. Evrim schetst een combinatie van veertien uur zelfstudie per week, een gezin met twee kinderen én het fulltime leiden van een school. Daarbij heeft de Rosaschool meegedaan aan een KBA-traject (Kwaliteitsaanpak Basisonderwijs Amsterdam). Daaruit kwamen ideeën naar voren om het onderwijs op de school naar een nog hoger plan te brengen. Evrim popelt om die plannen in praktijk te brengen, maar veranderingen gaan niet altijd zo snel als zij zou willen…
Ballen in de lucht
De loopband staat al een tijdje onaangeroerd in huis te verstoffen. Evrim komt er voorlopig niet aan toe aan haar conditie te werken of zich op hobby’s te richten. Ze houdt heel veel ballen tegelijk in de lucht. Maar een goede planner zoals zij weet daarin een zekere balans te vinden: de weekends houdt Evrim helemaal vrij voor haar gezin. En zij is iemand die als motto ‘niet klagen’ hoog in het vaandel heeft, dus zij ziet natuurlijk ook een positieve keerzijde van deze drukke tijd. ‘De drukte en nieuwe uitdagingen geven energie’, vindt Evrim. Het geeft haar voldoening sturing te kunnen geven aan het reilen en zeilen op de school, waar zij eerst vier jaar als leerkracht werkte.
Carrièremove
Daarbij reageerden collega’s en ouders van leerlingen positief en zelfs verheugd op de carrièremove die Evrim heeft kunnen maken. Toen een vorige directeur na jarenlang het boegbeeld van de school te zijn geweest, met pensioen ging, kwam de leiding van de school in onrustiger vaarwater. Interimmers van buitenaf en enkele anderen die geen blijvers bleken, namen steeds tijdelijk de leiding over. Logisch dus dat, na deze wisselingen, veel betrokkenen blij zijn met de benoeming van Evrim: zij kent de school goed, communiceert open en transparant, legt makkelijk contact en brengt stabiliteit.
Prima begeleiding
Wat ook rust geeft in alle hectiek is de begeleiding van een mentor. ‘Als ik ergens niet uitkom, kan altijd ik terecht bij helpdesk Leonie’, lacht Evrim. Daarmee doelt zij op Leonie den Hartog, de ervaren directeur van ASKO-school De IJsbreker. Leonie helpt bijvoorbeeld bij de voorbereiding van slecht-nieuwsgesprekken en komt met haar autootje aangereden voor allerhande andere ondersteuning.
Een vaste medewerker helpt Evrim één dag per week met financieel-administratieve zaken. ‘Omdat we thuis een taxibedrijf runnen, zijn dergelijke taken niet helemaal nieuw voor mij en pak ik die grotendeels makkelijk op’, licht Evrim toe.
‘Ruggenspraak met de regiomanager is natuurlijk ook altijd mogelijk.’ Opgeteld bij de intervisie die vanuit haar opleiding wordt gegeven, vindt Evrim dat zij wederom niet te klagen heeft: de begeleiding die haar ten deel valt, is prima.
Soms zit het tegen…
Tegenvallers zijn er ook wel. Het contact met de kinderen in de klas mist Evrim een beetje. ‘Onlangs was ik stiekem blij dat ik geen vervanging kon vinden voor een leerkracht die was uitgevallen. Ik moest toen zelf de les overnemen en kon er weer even van genieten om voor de klas te staan.’
Soms staat er iets nog niet zo goed op de rit als ze zou willen. ‘Dat kan om uiteenlopende dingen gaan. Denk aan verlofregelingen, werken met taalcoördinatoren, een website die niet helemaal up to date is of aanbevelingen vanuit het KBA-traject die nog niet zijn doorgevoerd.’ Evrim wil daar dan daadkrachtig mee aan de gang en beseft tegelijk dat niet iedereen graag meegaat in veranderingen. ‘Af en toe zijn kleine stapjes nodig om je doel te bereiken. Ik word daar wel eens ongeduldig van, maar ik begrijp ook dat ik met ongeduld niks opschiet.’ Draagkracht voor veranderingen creëert ze met het devies ‘niet klagen, maar vragen’. Door zich duidelijk open te stellen voor mogelijke bezwaren en overleg daarover niet uit de weg te gaan, wil Evrim onvrede voorkomen en een positieve werksfeer bieden met ruimte voor opbouwende kritiek.
Tip
Tot slot heeft zij nog een tip aan het ASKO-bestuur. ‘Laat collega’s die ook overwegen schooldirecteur te worden, eerst een paar dagen of dagdelen meelopen met een ervaren ASKO-schoolhoofd. Zo kunnen die van dichtbij zien wat allemaal bij dit werk komt kijken om tot nog betere afwegingen en een goede beslissing te komen.’
