Handelingsgericht oordelen
De ASKO is een nieuwe columnist rijker: Marloes Hartman. zij werkt als intern begeleidster op twee van onze ASKO scholen (St. Augustinus en de Satelliet) en bericht ons over het wel en wee van de dagelijkse schoolpraktijk.
Handelingsgericht oordelen
Zomaar een ochtend op St. Augustinus. De kinderen zitten in de groepen, ouders zijn naar huis. Het wordt rustig in de school. Het wekelijkse directie-IB overleg is net begonnen. De telefoon gaat, het is onze regiomanager. Wat stiltes en ‘hmm’ geluiden. Dan klettert de brievenbus. De post brengt ons een grote, witte envelop met het blauwe logo van de Rijksoverheid. De inhoud bevestigt de telefonische boodschap: we krijgen bezoek. Van de Inspectie.
Ik ben als intern begeleider werkzaam op twee scholen. En oh wonder, dit jaar viel ik twee keer in de prijzen: beide scholen kregen Inspectiebezoek. Maar er waren verschillen. St. Augustinus kreeg te maken met een klein onderzoek in de traditionele zin. De Satelliet werd uitverkoren om deel te nemen aan een pilot, waarin het bezoek op een andere manier werd vormgegeven. Van deze pilot was de Satelliet de allereerste in rij. Ik stond op het punt van een oude naar een nieuwe tijd te gaan. Pionieren dus!
Nieuwigheid is leuk, de voorbereiding blijft echter onveranderd een hectische toestand. Mappen van leerkrachten in orde, alle plannen beschreven en geëvalueerd, opbrengsten helder, ambities in beeld, alle stukken en protocollen verzameld. We zijn er klaar voor!
En dan breekt de bewuste dag aan. St. Augustinus trof in de tweede week na de zomervakantie een beginnende inspecteur, die zijn checklist altijd bij de hand had en wars was van het digitale tijdperk. Hij kwam op mij over als een man met één doel: zoeken naar verbeterpunten. En wie zoekt, zal vinden. Subjectief gezien was het bezoek wat stressvol. Objectief gezien kregen we een prachtige beoordeling. Maar op St. Augustinus begon schooljaar 2014-2015 gevoelsmatig pas echt ná het Inspectiebezoek…
Op de Satelliet kwamen twee ervaren dames. De nieuwe stijl schreef geen checklist voor. Zonder vaststaand rooster kregen alle leerkrachten bezoek. De school kreeg alle ruimte om zichzelf te laten zien. Dat betekende dat de inspecteurs door de hele school sfeer gingen proeven. De dag opstarten in groep 5, een gymles, een les woordenschat. Daarnaast spraken ze met alle betrokken partijen in de school: kinderen, ouders, leerkrachten, IB en MT. Het gevolg was dat deze tweedaagse zich voltrok als een klein, ontspannen feestje. Natuurlijk waren de bezoeken spannend, waren er kritische vragen en zijn er altijd dingen die nog beter kunnen. Maar de manier waarop was vele malen prettiger dan de oude stijl. Meer loon naar werken. En wederom een prachtige beoordeling.
De Inspectie heeft met deze pilot duidelijk een nieuwe weg ingeslagen: die van handelingsgericht oordelen. Geen indicatoren meer, maar kwaliteitsgebieden. Want een school kan en wil altijd nóg beter. Jagen naar excellentie. De hamvraag van de Inspectie is nu: wat heeft deze school, in deze wijk, met deze populatie nodig om op alle fronten stabiel en sprankelend te zijn en lukt dat ook?
Mij is de nieuwe stijl uitstekend bevallen. Ik zou alleen graag willen dat St. Augustinus zich op dezelfde manier zou mogen presenteren. Want iedereen verdient een feestje!
