Nieuw
Nieuw
Heerlijk, vakantie. Weken van geen mail, geen Parnassys, geen besprekingen. De grootste zorg is vooral: wat neem ik mee en wat laat ik thuis? Is dat genoeg? Lekker weg in eigen land, of andere werelden ontdekken. Veel ondernemen of vooral genieten van het nietsdoen. En eindelijk dat boek eens lezen dat je met Kerst hebt gekregen. Het mooiste van reizen is toch wel dat het je blik verruimt, vind ik. Hoe anderen leven in de wereld, zet je op z'n minst aan het denken. Leren relativeren. Zijn die dingen waar je je zo druk om maakt echt al die stress waard? De wereld zien maakt mij ook altijd tevreden en blij met wat ik thuis heb. Thuis...
Drie keer knipperen en de vakantie is zomaar voorbij. Ineens weer op school het schooljaar voorbereiden. Meestal is beginnen na de zomervakantie een klein feestje van herkenning. Terug in de vertrouwde omgeving met bekende gezichten. Dit jaar is het echter net even anders...
Hoezo feestje van herkenning? Alles is nieuw! We hebben een nieuwe directeur met een nieuwe manier van doen. We hebben een nieuwe methode voor wereldoriëntatie en schrijven. Snappet heeft een nieuwe versie, die toch echt wel heel anders is. We gaan op een nieuwe manier oudergesprekken voeren en ook de informatieavond is in een nieuw jasje gestoken. Zelfs het kopieerapparaat is nieuw! Maar de grootste nieuwigheid zit 'm in de ASKO zelf...het intranet en de opslagwijze van onze bestanden zijn wel heel nieuw. In no-time wordt onze woordenschat uitgebreid met nieuwe digi-taal: OneDrive, sharepoint, cloud connector... Niet zomaar rommelen in Word, nee, we gaan documenten bewerken via de Word webbrowser. Bestanden zijn aan het migreren en de hele dag lijk je overal je wachtwoord in te moeten typen. Zoeken naar je documenten die ergens in de wolken hangen. Ik zie collega's rondlopen met USB-sticks. Voor de zekerheid. Ik heb er zelf ook één waar m'n belangrijkste IB zaken op staan. Het loopt nog niet helemaal op rolletjes. Het is een beetje zoeken in alle nieuwe zaken. We moeten allemaal opnieuw onze vaste, vertrouwde routes ontdekken. Samen op de digitale snelweg in de file staan. Na twee weken lijkt onze ICT'er eigenlijk alweer toe aan op z'n minst een weekendje weg. Ik vermoed dat het bovenschools niet anders is.
Veranderingen voelen altijd een beetje eng aan. We weten niet goed hoe alles uitpakt, kunnen het allemaal niet goed overzien. Wennen kost tijd. Vallen, opstaan en opnieuw struikelen. Waarschijnlijk een keer iets per ongeluk wissen of überhaupt niet meer terugvinden. Maar de meeste veranderingen zijn die van de prettige soort. Uiteindelijk worden dingen makkelijker, veiliger en overzichtelijker. Kunnen we elkaar sneller vinden en kennis uitwisselen.
Laat je niet op de kast jagen door al deze nieuwigheid. Mijmer af en toe over de afgelopen vakantie. Haal even adem en relativeer...
Ik wens iedereen veel veranderplezier dit schooljaar!
